eRESTAURANT NFC

พ่อมดแห่งสัตว์ร้าย: ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 และ 18:

(Coqs de monstres : Aux XVIIème et XVIIIème siècles :)

ชิ้นส่ายอย่างประณีตเหล่านี้มีหน้าที่ในการแก้ไขและป้องกันลูกตุ้มแบบวงกลมในนาฬิกากระเป๋าที่ทำขึ้นก่อน 1820 พิพิธภัณฑ์แห่งนี้มีคอลเลกชันนาฬิกาโบราณที่ใหญ่ที่สุด คอลเลกชันที่สำคัญนี้ถูกสร้างขึ้นโดยการประชุมของคอลเลกชันอื่น ๆ อีกหลายอย่างรวมทั้งสิ่งที่เริ่มในปีพ. ศ. 2386 โดย บริษัท นาฬิกา Breton Yves LEROADEC เขามีความคิดที่จะรวบรวมและติดตั้งพวกเขาในเครื่องประดับศิลปะ (horlogerie-ancienne-collections.com) คอลเลกชันนี้ถูกเลี้ยงจนกระทั่งกลางศตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะนาย Edmond COINON (เรียกโดยพ่อค้า Mont Saint Michel "พ่อของ COINON") ซึ่งได้ขยายพื้นที่ของฝรั่งเศสเบลเยี่ยมเนเธอร์แลนด์และเยอรมนีเพื่อค้นหา roosters และนาฬิกาตั้งโต๊ะอื่น ๆ ที่แสดงหรือขายที่พิพิธภัณฑ์ Mont Saint Michel

เหล็กที่จะปิดทอง: (และเครื่องมือ gilder ของจุดเริ่มต้นของศตวรรษ XVIIIth) ...

(Fer à dorer : (Et outils de doreur du début du XVIIIème siècle)...)

แบนเนอร์:

(Les étendars :)

ป้ายเหล่านี้เป็นของกษัตริย์เช่น Charles V, Henry II และ Louis XV ที่ฝากไว้ที่ Mont Saint Michel ระหว่างแสวงบุญ เพื่อให้รู้ว่ากษัตริย์ฝรั่งเศสส่วนใหญ่เข้ามาที่นั่น ในบรรดากษัตริย์ที่ไม่ได้เดินทางมาถึงเมือง Mont Saint Michel มีสองคนที่มีค่าควรทราบ: หลุยส์ที่สิบสี่ยุ่งมากกับการก่อสร้างพระราชวังแวร์ซายและหลุยส์ที่สิบหกซึ่งมีปัญหาเรื่องการปฏิวัติ (บางทีแม้แต่หัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ?)

ซีลและซีล:

(Sceaux et cachets :)

วัตถุเหล่านี้มีความสำคัญทางวัฒนธรรมและเป็นปกติในศตวรรษที่สิบหกสิบเจ็ดและสิบแปด ตราเป็นลายนิ้วมือที่มีจุดประสงค์เพื่อรับประกันความถูกต้องของเอกสารหรือข้อมูลและเพื่อให้เห็นได้ชัดว่ามีการเปิดเผยหรือเปลี่ยนแปลงข้อมูลที่เป็นไปได้ คำนี้ก็หมายถึงวัตถุการเรียนรู้ที่ทำให้สำนักพิมพ์นี้เป็นไปได้ แสตมป์แว็กซ์นี้ถูกสลักไว้บนตัวรองรับทองเหลือง ถ้าเราละลาย "ขี้ผึ้งที่หลบซ่อน" และเราติดตราประทับบนขี้ผึ้งนี้ยังคงร้อนและนุ่มขี้ผึ้งประทับตรานี้จะพิมพ์ด้วยความโล่งอกที่สถานที่และจะแข็งในขณะที่ระบายความร้อน เป็นที่ชัดเจนแล้ว แสตมป์ถูกใช้โดยการบริหารในขณะที่แมวน้ำเป็นตัวแทนของบุคคล

Cornet ผง: อัศวินใช้มันในศตวรรษที่สิบหก

(Cornet à poudre : Les chevaliers s’en servaient au XVIème siècle.)

เหรียญการแสวงบุญและเหรียญ:

(Médailles de pélerinage et pièces :)

พวกเขาถูกพบในสุสานที่ Mont Saint-Michel ระหว่างการขุดค้น

ปืน:

(Les fusils :)

คอลเลกชันปืนไรเฟิลนี้ทำงานบนหินและกลองหินเหล็กไฟ พวกเขาเป็นทหารของ Mont Saint-Michel ในเวลาของนโปเลียน I. บางคนยังคงติดตั้งดาบปลายปืนรูปสามเหลี่ยมที่เรียกว่า bagonet Louvois-Vauban (ชื่อหลังจากทั้งสองประดิษฐ์) การบาดเจ็บของมันมักเป็นอันตรายถึงชีวิตเนื่องจากรูปทรงสามเหลี่ยม เมื่อแผลหายไปแผลปิดและทำให้เลือดออกภายใน สิ่งที่น่าแปลกใจคือพวกเขาถูกสั่งห้ามเฉพาะช่วงปลายปี 2509 ระหว่างอนุสัญญาเจนีวาที่มีชื่อเสียงซึ่งอธิบายว่าเหตุใดจึงใช้สำหรับสงครามโลกครั้งที่สอง ปืนแต่ละชนิดมีน้ำหนักระหว่าง 5 ถึง 7 กิโลกรัมสำหรับระยะเวลาที่สำคัญโดยเฉพาะเวลา (180 เมตร) น่าแปลกใจมากพอที่จำเป็นสำหรับทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลาประมาณสิบห้าวินาทีในการชาร์จไฟ เราเห็นประโยชน์ของดาบปลายปืน วัตถุนี้เรียกว่า "ดาบปลายปืน" เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่ผลิตขึ้นในประเทศฝรั่งเศสในศตวรรษที่สิบเจ็ดในภูมิภาคเบย์โอนน์

รอยเท้าฟอสซิลของไม้และ Cotentin,

(Bois et empreintes fossiles du Cotentin,)

รอยเท้าของซากดึกดำบรรพ์ของ Cotentin และการประท้วง Mont Saint-Michel: ซากดึกดำบรรพ์คือซากดึกดำบรรพ์ (เปลือก, กระดอง, กระดูก, เมล็ด, ใบ, สปอร์, ละอองเรณู, แพลงตอน, จุลินทรีย์) หรือการปั้นแบบง่ายของ สัตว์หรือพืชที่เก็บรักษาไว้ในหินตะกอน ซากดึกดำบรรพ์และกระบวนการของซากดึกดำบรรพ์ศึกษาส่วนใหญ่อยู่ในซากดึกดำบรรพ์ แต่ยังอยู่ในบรรดาธรณีวิทยาประวัติศาสตร์และโบราณคดีของมนุษย์

ชุดกุญแจและกุญแจ:

(Ensemble de serrures, et de clés :)

ชุดนี้พบในวัด Mont Saint Michel

ภาพวาด:

(Peintures :)

นี่คือผลงานของพระสงฆ์เบเนดิกตินที่อาศัยอยู่ที่วัดของมงต์นักบุญมิเชลในศตวรรษที่สิบห้าสิบหกและสิบเจ็ด

เครื่องมือการทรมานในมุมซ้ายคุณจะพบ:

(Instruments de torture, dans l’angle à gauche, vous trouverez :)

- เศษของเข็มขัดทรมานที่ถูกห่อรอบเอวและค่อยๆขยับขึ้น - ปลอกเหล็กที่เรียกว่ากุญแจมือ: ใช้แขวนอาชญากรบนเสาในจัตุรัสสาธารณะ โพสต์นี้เรียกว่า "pillory" - คอหนังที่มีจุดด้านในสำหรับข้อต่อ - สามนิ้วเล็ก (thumbs) หนึ่งแนะนำนิ้วหัวแม่มือและหนึ่งบีบค่อยๆ มันสามารถไปเท่าที่บดกระดูก เชื่อมโยงกับห่วงโซ่ที่พวกเขายังทำหน้าที่เป็น handcuffs - สองเตารีด: หอยแครงและ Fleur de Lys เตารีดเหล่านี้อุ่นขึ้นและแดงบนไหล่ซ้ายของนักโทษ การกระทำนี้เรียกว่าเหี่ยวแห้ง ตราสินค้าเดียวและเป็นไปได้ในกรณีที่มีการแขวนคอซ้ำ เหล็กกล้าแต่ละตัวสอดคล้องกับการกระทำที่แม่นยำมาก: - เปลือกหอย: สัญลักษณ์ของผู้แสวงบุญมันถูกสงวนไว้สำหรับอาชญากร - Fleur de Lys: สัญลักษณ์ของเจ้านาย มันถูกสงวนไว้สำหรับการค้าประเวณี กล่าวคือเครื่องมือเหล่านี้ถูกนำมาประยุกต์ใช้กับนักโทษที่ไม่ถนัดในยุคกลางและพบในดันเจี้ยนของวัด

เครื่องมือการทรมานในมุมด้านขวาคุณจะพบ:

(Instruments de torture, dans l’angle à droite, vous trouverez :)

- ข้อเท้าสำหรับข้อเท้าและข้อมือ ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือบรรพบุรุษของกุญแจมือปัจจุบัน

ภาพวาด: ภาพซ้าย

(Tableaux : Tableau de gauche)

ทั้งสองภาพวาดนี้เป็นตัวแทนของ Mont Saint Michel ในเวลาที่ต่างกัน ภาพวาดนี้เกิดจาก 1853 เป็นงานของนักโทษการเมือง จะใช้เวลาสามปี นี่เป็นเพราะมันถูกสร้างขึ้นมาจากกิ่งไม้ฟางกดกาวติดกับไข่ขาวบนกระดาษแข็ง ไข่ขาวอยู่บนกาวของเวลานี้

จิตรกรรม: ภาพขวา

(Tableaux : Tableau de droite)

ภาพวาดนี้เกิดขึ้นตั้งแต่ปีพ. ศ. 2454 เป็นผลงานของศิลปินชาวฝรั่งเศสชื่อ FREDON ต้องใช้เวลาหนึ่งปีในการออกแบบเนื่องจากมีฉากหลังเพียงสีเดียว มันถูกสร้างขึ้นโดยสิ้นเชิงกับแสตมป์ที่ถูกยกเลิกติดกาวกับแต่ละอื่น ๆ (นอกจากนี้สามารถมองเห็นการลบล้างเช่นบรัสเซลส์และเซนต์มาโล่บนกำแพงและบาเยิร์นในวงกลม)

งาช้างกระดูกและแม่ของมุกแกะสลัก:

(Ivoires, os et nacre sculptés :)

พวกเขาถูกแกะสลักไว้ในศตวรรษที่ 17 และ 18

คอลเลกชันของตุ๊กตาโมเดล:

(Collection de poupées-mannequins :)

คอลเลกชันนี้แสดงให้เห็นถึงแฟชั่นของศตวรรษที่สิบแปดและสิบเก้า ตุ๊กตาเหล่านี้มีขายในร้านค้าของ Mont Saint Michel ในเวลานั้นขบวนพาเหรดของโมเดลที่เรารู้จักในวันนี้ไม่มีอยู่จริง แฟชั่นถูกนำเสนอที่นี่และมีกับตุ๊กตาเหล่านี้ (ขี้ผึ้ง / ไม้ / เปลือก / พอร์ซเลน)

หน้าอกอันศักดิ์สิทธิ์:

(Coffre de sacristie :)

หน้าอกนี้เกิดจากศตวรรษที่ 18 ทำจากไม้โอ๊คแข็งน้ำหนัก 250 กิโลกรัมและใช้สำหรับจัดเก็บเสื้อผ้าพิธีการ

รองเท้า Postillion:

(Bottes de postillon :)

ความเพียรที่สำคัญเหล่านี้ในศตวรรษที่สิบเก้ามักต้องมีผู้ขับขี่และโปสเตียลพร้อมกัน (การขนส่งในครึ่งสถานี) ในกรณีนี้หัวหน้าโค้ชมักมีความเด่นกว่าโปสเตอร์ที่เขาให้ความสำคัญกับการเสียดสี คนขี่ม้าอยู่ทางด้านซ้าย (ม้าเรียกว่า "คนพายเรือ", hitched ใกล้รถ) สภาพการทำงานของเขาค่อนข้างรุนแรงเพราะเขาต้องใช้เวลานานหลายชั่วโมงบนหลังม้าในทุกสภาพอากาศโดยไม่มีการป้องกันอากาศเลวร้าย เขาวางเท้าของเขาในรองเท้าหนังต้มขนาดใหญ่ซึ่งมันจะเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะเดิน แต่ที่มีการแก้ไขบนปีกของม้าและซึ่งเป็นการป้องกันในกรณีของฤดูใบไม้ร่วงของม้ารองเท้าบู๊ตถูกเข้มงวดพอที่จะ สนับสนุนน้ำหนักของม้า

ประติมากรรม: SALON 1909 - ชาวประมงปูโดย F. BENNETEAU

(Sculpture : SALON 1909 – Le Pêcheur de Crabes, par F. BENNETEAU)

SALON 1909 - ชาวประมงปูโดย F. BENNETEAU Grand Prix ที่ 1 แห่งกรุงโรมเพื่อประติมากรรมในปี 1909 (เสนอโดยผู้เขียนที่พิพิธภัณฑ์ Mont Saint Michel)

ประติมากรรมของคนเคร่ง: (E. CAPELLANI)

(Sculpture d'un enlisé : (E. CAPELLANI))

อุบัติเหตุร้ายแรงครั้งสุดท้ายในอ่าวของเราเกิดขึ้นเมื่อปีพ. ศ. 2491 มีที่จอดอยู่บริเวณอ่าว แต่ส่วนใหญ่อยู่ด้านหลัง Rock of Tombelaine (เกาะหินที่ 2,800 กิโลเมตร) เป็นจุดนัดพบของแม่น้ำสามสายในอ่าวของเราคือ Couesnon, SéluneและSée ทรายที่เคลื่อนที่เป็นแม่น้ำใต้ดินซึ่งเมื่อเราเดินบนมันดูดเราและกลืนกินเรา วิธีแก้ปัญหาเพียงอย่างเดียวให้นอนราบและม้วนขึ้นไปที่พื้นผิวที่กระชับมากขึ้น แน่นอนพูดง่ายกว่าทำ! ปัจจุบันอันตรายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอ่าวคือกระแสน้ำ ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุโรป

อ่างอาบน้ำ:

(Baignoire :)

อ่างนี้เป็นของพระเบเนดิกตินในศตวรรษที่ 16 มันถูกแกะสลักไว้ในหินก้อนเดียว หลักการเดียวกับห้องอาบน้ำในปัจจุบันของเรา ภายใน; ความลาดชันสำหรับการไหลที่ด้านล่าง; หลุมสำหรับการล้างและที่สองด้านข้างสำหรับล้น โดยทั่วไปเนื่องจากเป็นหินมันจึงเพิ่มผ้าหนาเพื่อให้สะดวกสบายมากขึ้น แต่พวกเขาใช้มันเฉพาะสำหรับพิธีใหญ่ระหว่างห้าและหกครั้งต่อปีซึ่งหมายความว่าพวกเขาล้างทุกสองเดือน (หวังว่าพวกเขารู้ว่าน้ำหอม!) คุณต้องทราบว่ามีพระสงฆ์ไปล้างโหล ในน้ำเดียวกัน ... ด้วยความละเอียดอ่อนเมื่อมีสามหรือสี่คนล้างเราเอาแผ่นและแทนที่ด้วยอื่นอนุญาตให้กรองและชำระล้างน้ำ มันเป็นความสะดวกสบายของพระสงฆ์ในเวลานั้น ...

แล่นเรือใบ

(Voilier)

ยินดีต้อนรับสู่กล้องโทรทรรศน์!

(Bienvenue au périscope !)

นี่คือหลักการของเรือดำน้ำ: บนหลังคาห้องเป็นชุดของน้ำแข็งปริซึม (รูปสามเหลี่ยมแก้วพร้อมกระจก) ซึ่งจะทำทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายนอกบนโต๊ะเคลือบฟัน (อยู่ด้านใน) หลักการนี้ถูกคิดค้นโดย Leonardo da Vinci แต่การสร้างสิ่งประดิษฐ์นี้เกิดขึ้นในปีพ. ศ. 2413 โดยช่างแว่นสายตาชื่อ Rousseau (ไม่ต้องสับสนกับปราชญ์!) เขาไม่เคยมีความสนใจเชิงกลยุทธ์ใด ๆ มันถูกติดตั้งที่นี่หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองในยุค 50 การใช้ครั้งแรกเป็นเพียงภาพวาด: พอที่จะวางแผ่นบนโต๊ะและติดตาม

การดำเนินงาน:

(Fonctionnement :)

หลังจากมองภาพภายในกล้องและกฎที่จะปฏิบัติตามเมื่อกลับมาแล้วให้ปิดประตูเพื่อดูภาพ - เพื่อเปิดประตู - นั่งรอบโต๊ะ - ปิดประตู. - หมุนกรวยโลหะ 360 องศาอย่างช้าๆ - ภาพจะปรากฏขึ้นบนโต๊ะ

สำหรับภาษาฝรั่งเศส: เสียบหูฟังของคุณและเลือก

(Pour la langue Française : Branchez vos écouteurs, et sélectionnez)

สำหรับภาษาอังกฤษ: เสียบหูฟังของคุณและเลือก

(Pour la langue Anglaise : Branchez vos écouteurs, et sélectionnez)

เรือนจำตั้งแต่ศตวรรษที่สิบห้าถึงการปฏิวัติ (1)

(La prison du XVème siècle à la révolution (1))

ในเวลานี้ Mont Saint Michel ได้เพิ่มอาชีพเหล่านี้โดยการกลายเป็นยุทธศาสตร์เพื่อกักขังนักโทษ 1472: หลุยส์หลี่กลับไปยังที่ตั้งเพื่อนำกรงเหล็กที่เขาชอบล้อมรอบฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองของเขา ศตวรรษที่ 17: เรือนจำทำหน้าที่เป็นขุนนางหนุ่มที่ถูกขังไว้ในข้อหากระทำผิด จนกระทั่งการปฏิวัติของฝรั่งเศสนักโทษส่วนใหญ่เป็นพวกจอมปลอมและ Jansenists โดยทั่วไปแล้วดูเหมือนว่านักโทษจะได้รับการปฏิบัติอย่างดีเพราะศาสนามั่นใจได้ว่านักโทษไม่ควรพลาดอะไร กรงเหล็กที่มีชื่อเสียงซึ่งน่ากลัวมากในเวลานั้นถูกทำลายในปี ค.ศ. 1777 นักโทษถูกกักตัวไว้เพียงช่วงสั้น ๆ กลางศตวรรษที่สิบเจ็ด: การปรับปรุงหัวใจแบบโกธิกของเรือนจำซึ่งอยู่ในสภาพทรุดโทรมมาก ศตวรรษที่สิบแปด: Mount เป็นชื่อเล่นว่า "Bastille of the sea 1776: นักโทษแปดคนถูกขังอยู่ในดันเจี้ยนหรือกรงเหล็กหลังจากการปฏิวัติคุณสมบัติของคริสตจักรได้รับการประกาศให้เป็น" สมบัติของชาติ "1793:" Free Mount "กลายเป็นคุกสำหรับนักบวชที่ทนไฟพระสงฆ์แห่งภูเขาถูกล่าอาขยาน 1811: พระราชกฤษฎีกาของจักรพรรดิแปลงวัดเป็นบ้านแห่งความเข้มแข็งเพื่อปกป้องนักโทษทางกฎหมายทั่วไปและนักโทษการเมืองบางคนเช่น Armand BARBES Auguste BLANQUI และ Martin BERNARD 1863: การยกเลิกคุกโดยนโปเลียนที่สามได้รับบุญจากการช่วยวัดจากการทำลายล้างอย่างไรก็ตามอนุสาวรีย์ยังคงอยู่ในสภาพทรุดโทรมโดดเดี่ยวจากทะเลภูเขาติดกับทวีปตอนท้ายของ ศตวรรษที่ 19 โดยทางหลวง - ถนน

เรือนจำจากสมัยศตวรรษที่สิบห้าถึงการปฏิวัติ (2)

(La prison du XVème siècle à la révolution (2))

ในห้องนี้เราได้สร้างดันเจี้ยนขึ้นใหม่ในขณะที่พวกเขาเคยดำรงอยู่ในวัดมาเกือบสี่ร้อยปีแล้ว (พ.ศ. 1472 ถึง 1863) 1472: คุกที่ก่อตั้งโดยหลุยส์สิบเอ็ด เขาสร้างกรงเหล็กที่มีชื่อเสียง: "สาว" ของกษัตริย์หลุยส์ที่สิบเอ็ด เธอชื่อนี้เนื่องจากมีขนาดเล็ก ในความเป็นจริงผู้ใหญ่ภายในไม่สามารถยืนขึ้นหรือนอนราบ กรงเหล็กนี้ทำจากไม้ แต่ยังคงปกคลุมด้วยเหล็กไม่กี่แผ่น นำเข้าจากประเทศเยอรมนีโดยนายกรัฐมนตรีหลุยส์ที่พระคาร์ดินัล Jean องบาล 1469: BALUE, บิชอปแห่ง Verdun, Guillaume de HARANCOURT และร่วมแสดงกับ Charles the Bold BALUE พยายามที่จะจัดระเบียบกับหลุยส์ซีอานลีกใหม่ของลอร์ดที่ดี แต่เขาถูกจำคุกเป็นเวลาสิบปี แม้กระทั่งบอกว่าพระคาร์ดินัลถูกปิดกั้นไว้ในกรงที่เขามีโดยการประชดแห่งชะตากรรม 1480: Jean BALUE ได้รับมอบอำนาจจาก Holy See กรงนี้มีจุดยึดเพียงจุดเดียวโดยทั่วไปถูกระงับไว้กลางห้องและเมื่อนักโทษเคลื่อนตัวน้อยที่สุด นั่นหมายความว่านักโทษเสียความสมดุลและบางครั้งก็ไม่ได้รับชัยชนะจากความโง่เขลา นักโทษโกหก: เกี่ยวกับ Victor de la Cassagne เขาเซ็นหนังสือของเขาภายใต้ชื่อ DUBOURG เขาถูกลงโทษให้อดอยากเพื่อวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลของกษัตริย์หลุยส์ที่ห้า ตรงไปตรงมามากขึ้น, วิพากษ์วิจารณ์คนโปรด, ผู้เป็นที่รักของกษัตริย์: Antoinette POISSON; ในงานเขียนของเขาชื่อ Poissonnades ผู้หญิงคนนี้เป็นที่รู้จักมากขึ้นภายใต้ชื่อของ Marquise De POMPADOUR สิงหาคม 1745: การจับกุมของ DUBOURG เขาสวมเสื้อคลุมในช่วงฤดูร้อนและมีแสงสว่างจ้าเกินไปสำหรับคุกใต้ดินที่ชื้นและเย็นจัด ศาสนาจำเป็นต้องทำให้เขา "เสื้อคลุมเดอ chambre เดอ calmande" และเสื้อกั๊กหรือผ้าพันคอของผ้าที่ใช้ในช่วงฤดูหนาว สำหรับที่พักของเขามันเป็นใต้ดินที่มืดและชื้น, กรงจริง 26 สิงหาคม ค.ศ. 1746: ในช่วงอากาศหนาวเย็นที่ยังมีชีวิตอยู่ DUBOURG อนุญาตให้ตัวเองตายจากการถูกตัดขาดและความสิ้นหวังบางทีความโกรธที่โกรธแม้กระทั่งหลังจากฉีกเสื้อผ้าของเขา ตามศาสนาเขายังคงสิบสองวันโดยไม่ได้รับอาหารใด ๆ แม้แต่น้ำซุปที่พระสงฆ์พยายามอย่างไร้ผลที่จะทำให้เขากลืนกับช่องทาง การสิ้นพระชนม์ที่เลวร้ายนี้การทรมานทางร่างกายและศีลธรรมเหล่านี้เป็นความผิดพลาดอย่างยิ่งต่อความผิดพลาดที่ DUBOURG ได้กระทำไว้ เขาตกเป็นเหยื่อของความโหดร้ายที่กำลังถูกกดขี่ข่มเหงในศตวรรษที่สิบแปด

Dungeon Room: Panel 2

(Salle des cachots : Panneau 2)

6 มิถุนายน 1811: พระราชกฤษฎีกาของจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 วัดของ Mont Saint Michel ได้รับการแปรสภาพเป็นสถานกักกันกลาง ภายใต้สถาบันกษัตริย์เดือนกรกฎาคมฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองมีจำนวนมากและกระฉับกระเฉงอย่างมาก 12 พฤษภาคม 1839: รีพับลิกันกบฏเพื่อโค่นล้มหลุยส์ฟิลิปป์ พวกเขาถูกจับกุมคุมขังและส่งตัวไปยัง "Bastille des Mers" เป็นส่วนใหญ่ 16 กรกฎาคม 1839: อาร์มันด์หนามและมาร์ตินเบอร์นาร์ด: นักการเมืองถูกส่งโดยรถเข็นไปยัง Mont BARBES จะอยู่ที่นั่นจนถึงวันที่ 26 มกราคม ค.ศ. 1843 เพื่อย้ายไปยังคุกของนีมส์ เปิดตัวในปี 1848 เขาจะมีส่วนร่วมในการจลาจลรีพับลิกันและจะถูกจับกุมอีกครั้ง มาร์ตินเบอร์นาร์ดจะอยู่ที่นั่นจนถึงวันที่ 28 กรกฎาคม 1844 จากนั้นย้ายไปที่ป้อมปราการแห่งดูลเลน หลุยส์ออกุสต์ BLANQUI ยังไม่มาถึงจนกระทั่ง 1840 ออกเดินทางอีกครั้งในวันที่ 18 มีนาคม 2387 ที่คุกตูร์จนกระทั่ง 2390 เขาใช้เวลาครึ่งชีวิตในคุก ที่ Mont Saint Michel นักโทษการเมืองถูกตั้งอยู่ในเขตพิเศษที่เรียกว่า "le petit exil" ซึ่งตั้งอยู่ใน Perrine Tower ทางตะวันออกของวัด หอคอยแห่งนี้สร้างโดยเจ้าอาวาสปิแอร์เลอรอยในศตวรรษที่ 14 เพื่อปกป้องอารามจากการโจมตีของอังกฤษในช่วงสงครามร้อยปี ห้องโถงของอัศวินกลายเป็นโรงงานปั่นด้ายฝ้าย: นักโทษ 600 คนถูกขังที่ Mont Saint Michel พร้อมกัน เพื่อครอบครองนักโทษเหล่านี้เพื่อหาเงินเล็กน้อยเพื่อปรับปรุงสามัญและเพื่อให้สามารถบำรุงรักษาสถานที่ (วัด) ได้มีการจัดตั้งโรงงานปั่นผ้าฝ้าย Rouenneries ช่างทอผ้าหมวกฟาง และหมวกขัดมันในห้องโถงใหญ่ของวัด อาหารน่าขยะแขยงน้ำนิ่งและเนื้อเน่าเสีย อนุญาตให้ใช้บรรจุภัณฑ์ แต่ทำการค้นหาส่งโดยครอบครัวเท่านั้น (ของเพื่อนถูกปฏิเสธ) ยามรอบจะมีขึ้นทุกสองชั่วโมงเสียงดังและเสียงทั้งกลางวันและกลางคืน นอกจากนี้ห้ามมิให้ผู้ต้องขังพูดคุยกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเพื่อพูดคำใดคำหนึ่งเมื่อส่งต่อหน้าเซลล์อื่นเขียนจดหมายนอกเหนือจากที่กล่าวถึงผู้ปกครองหรือสื่อสารกับนักโทษ การลงโทษ: คุกใต้ดิน นักโทษการเมืองจะได้รับสิทธิพิเศษในการอ่านและเขียนโดยจะมีการแจกเทียนไขในเรื่องนี้ พวกเขาจะมีทางเลือกในการทำงานหรือไม่ในการประชุมเชิงปฏิบัติการ แต่โดยทั่วไปแล้วปฏิเสธซึ่งแตกต่างจากนักโทษกฎหมายทั่วไปและสิ่งที่มาร์ตินเบอร์นาร์ดอธิบายไว้ใน "10 ปีในคุกที่ Mont Saint Michel" นักโทษได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี BARBES อาร์มันด์: นักการเมืองฝรั่งเศสเกิดในปีพ. ศ. 2351 ในปวงต์ - ปิตร์ (กวาเดอลูป) นักกิจกรรมที่เป็นต้นเหตุของสาธารณรัฐสังคมจึงไม่เข้าร่วมในการจลาจลเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1839 กับหลุยส์ - ฟิลิปป์ 1 ที่ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต เขาได้รับการปล่อยตัวในช่วงการปฏิวัติ 2391 กล่าวหาว่าผู้นำคนใหม่ของการทรยศเขาถูกตัดสินอีกครั้งเพราะต้องการโค่นล้มรัฐบาล 2364 การนิรโทษกรรมเขาไปที่กรุงเฮกในเนเธอร์แลนด์ที่เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2413 อายุ 61 สองสามเดือนก่อนที่จะมีการจัดตั้งสาธารณรัฐ - อีกครั้ง หลุยส์ออกุสต์ BLANQUI: นักการเมืองและนักทฤษฎีนักสังคมนิยมชาวฝรั่งเศส เขาเป็นบุตรชายของรองอนุสัญญา Jean Dominique BLANQUI (1757-1832) เขาโหวตให้กับความตายของ Louis XVI หลังจากเรียนวิชากฎหมายและการแพทย์เขาเริ่มต้นเร็วมากในการเมืองปกป้องปับปับนิยม เขาถูกฉายาว่า "ผู้ถูกขัง" เพราะเขาใช้เวลาสามสิบปีในชีวิตของเขาในคุกรวมถึงสี่คนที่มอนต์เซนต์มิเชล มาร์ตินเบอร์นาร์ด: นักการเมืองและนักพิมพ์ชาวฝรั่งเศส เกิดในปี 1808 ใน Montbrison (Loire) เสียชีวิต 22 ตุลาคม 1883 ในปารีส เขาใช้เวลาสิบปีในคุกรวมถึงห้าคนที่ Mont Saint Michel

พระสงฆ์ 'Hall

(Salle des moines)

708: บิชอป Aubert ยกศาลแรกบน Mont-Tombe เพื่อเป็นเกียรติแก่เทวทูต 966: พระภิกษุสงฆ์เบเนดิกตินตั้งถิ่นฐานบนภูเขาตามคำร้องขอของดยุคแห่งนอร์มังดีริชาร์ดที่ 1 ณ จุดกำเนิดของอารามใหม่พระภิกษุภายใต้อำนาจของเจ้าอาวาสเคารพกฎของเซนต์เบเนดิกต์ ในไม่ช้าวัดกลายเป็นสถานที่แสวงบุญที่สำคัญของคริสต์เวสต์ แต่ยังเป็นศูนย์กลางของวัฒนธรรมยุคกลางที่มีการผลิตรักษาและศึกษาเป็นจำนวนมากของต้นฉบับ Mont Saint Michel ใช้ชื่อเล่นว่า "City of books" ทันทีที่ทางแยกทางการเมืองและทางปัญญาวัดได้เข้าเยี่ยมชมเป็นจำนวนมากของผู้แสวงบุญตลอดหลายศตวรรษรวมทั้งกษัตริย์หลายจากฝรั่งเศสและอังกฤษ 1622: การปฏิรูปการชุมนุมของ Saint-Maur เธอติดตั้งศาสนาใหม่ในวัด พวกเขาจะพัฒนาสถานที่ใหม่และพยายามฟื้นฟูชีวิตและการแสวงบุญของวัด พระเหล่านี้ต้องจัดการกับการมาถึงของนักโทษที่ถูกคุมขังโดย lettres de cachet ในวัดที่กลายเป็น "Bastille des Mers" หลังจากการปฏิวัติสมบัติของคริสตจักรได้รับการประกาศให้เป็น "ชาติที่ดี" แล้วจะมีการสังหารพระสงฆ์ของมงต์แซงมิเชล 1969: ชุมชนเล็ก ๆ ของพระสงฆ์เบเนดิกตินเข้ามาตั้งถิ่นฐานที่วัด 2544: ชุมชนถูกแทนที่โดยกลุ่มภราดรภาพของกรุงเยรูซาเล็ม การต้อนรับของผู้แสวงบุญ พระสงฆ์มีภารกิจในการต้อนรับดูแลและเลี้ยงผู้แสวงบุญ นักคัดลอกคัดลอกหนังสือด้วยมือสำหรับประชากรที่มีความรู้ (ชนกลุ่มน้อย) พวกเขาทำงานในเรื่องสั้น ผู้คัดลอกยังสามารถประดับประดาข้อความที่ส่องสว่างได้ เขาทำงานในโรงงานที่เรียกว่า scriptorium ภายใต้คำสั่งของ armarius (บรรณารักษ์) คำอธิษฐาน: ภารกิจหลักของพระสงฆ์จังหวะการอธิษฐานชีวิตประจำวันของพระสงฆ์ วันนี้ถูกแบ่งออกเป็นแปดครั้งของการสวดอ้อนวอน (ชั่วโมงที่ยอมรับ) - เสื่อ (หรือเฝ้ายาม) เวลาเที่ยงคืน - รุ่งเช้าตอนรุ่งเช้า - นายก, 1 ชั่วโมงของวัน (ประมาณ 6 ชม., เวลาปัจจุบัน) - สามชั่วโมง 3 ของวัน (ประมาณ 9:00 am, เวลาปัจจุบัน) - Sext, 6 ชั่วโมงของวัน (ประมาณเที่ยงวันเวลาปัจจุบัน) - ไม่มีวันที่ 9 (ประมาณ 15 ชั่วโมงเวลาปัจจุบัน) - สายัณห์ในตอนเย็น (ประมาณ 18 ชั่วโมงเวลาปัจจุบัน) - ร้องเรียน (หลังอาหารเย็น)

e-ExpositionNFC

คุณต้องการข้อมูลเพิ่มเติมหรือไม่

พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์: ห้องที่ 1

ห้อง 1-1

ห้องที่ 1: แผง 2

พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์: ห้องที่ 2

ห้องที่ 2-1

ห้อง 2-2

พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์: กล้องโทรทรรศน์

ปริทรรศน์

พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์: การแสดงเสียงและแสง

การแสดงเสียงและแสง

พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์: ห้อง Dungeons

ห้องคุกใต้ดิน 1

ห้อง Dungeon 2

พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์: Monks 'Hall

พระสงฆ์ 'Hall

พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์: ห้องไม้

หอพัก

พ่อมดแห่งสัตว์ร้าย: ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 และ 18:

(Coqs de monstres : Aux XVIIème et XVIIIème siècles :)

เหล็กที่จะปิดทอง: (และเครื่องมือ gilder ของจุดเริ่มต้นของศตวรรษ XVIIIth) ...

(Fer à dorer : (Et outils de doreur du début du XVIIIème siècle)...)

แบนเนอร์:

(Les étendars :)

ซีลและซีล:

(Sceaux et cachets :)

Cornet ผง: อัศวินใช้มันในศตวรรษที่สิบหก

(Cornet à poudre : Les chevaliers s’en servaient au XVIème siècle.)

เหรียญการแสวงบุญและเหรียญ:

(Médailles de pélerinage et pièces :)

ปืน:

(Les fusils :)

รอยเท้าฟอสซิลของไม้และ Cotentin,

(Bois et empreintes fossiles du Cotentin,)

ชุดกุญแจและกุญแจ:

(Ensemble de serrures, et de clés :)

ภาพวาด:

(Peintures :)

เครื่องมือการทรมานในมุมซ้ายคุณจะพบ:

(Instruments de torture, dans l’angle à gauche, vous trouverez :)

เครื่องมือการทรมานในมุมด้านขวาคุณจะพบ:

(Instruments de torture, dans l’angle à droite, vous trouverez :)

ภาพวาด: ภาพซ้าย

(Tableaux : Tableau de gauche)

จิตรกรรม: ภาพขวา

(Tableaux : Tableau de droite)

งาช้างกระดูกและแม่ของมุกแกะสลัก:

(Ivoires, os et nacre sculptés :)

คอลเลกชันของตุ๊กตาโมเดล:

(Collection de poupées-mannequins :)

หน้าอกอันศักดิ์สิทธิ์:

(Coffre de sacristie :)

รองเท้า Postillion:

(Bottes de postillon :)

ประติมากรรม: SALON 1909 - ชาวประมงปูโดย F. BENNETEAU

(Sculpture : SALON 1909 – Le Pêcheur de Crabes, par F. BENNETEAU)

ประติมากรรมของคนเคร่ง: (E. CAPELLANI)

(Sculpture d'un enlisé : (E. CAPELLANI))

อ่างอาบน้ำ:

(Baignoire :)

แล่นเรือใบ

(Voilier)

ยินดีต้อนรับสู่กล้องโทรทรรศน์!

(Bienvenue au périscope !)

การดำเนินงาน:

(Fonctionnement :)

สำหรับภาษาฝรั่งเศส: เสียบหูฟังของคุณและเลือก

(Pour la langue Française : Branchez vos écouteurs, et sélectionnez)

สำหรับภาษาอังกฤษ: เสียบหูฟังของคุณและเลือก

(Pour la langue Anglaise : Branchez vos écouteurs, et sélectionnez)

เรือนจำตั้งแต่ศตวรรษที่สิบห้าถึงการปฏิวัติ (1)

(La prison du XVème siècle à la révolution (1))

เรือนจำจากสมัยศตวรรษที่สิบห้าถึงการปฏิวัติ (2)

(La prison du XVème siècle à la révolution (2))

Dungeon Room: Panel 2

(Salle des cachots : Panneau 2)

พระสงฆ์ 'Hall

(Salle des moines)

หอพัก