Museo Internazionale

Daha fazla bilgi ihtiyacınız var mı?

  Reggia di Caserta
  Viale Douhuet 2A
    Caserta

  Tel.  

 

  E-posta:  

  Web:  

Caserta Kraliyet Sarayı

Tarih

Kraliyet sarayı

üst antre

Yeni daire

Kral Dairesi

Murat'ın Dairesi

Eski Daire

Kraliçe'nin Dairesi

Palatine Kütüphanesi

Kraliyet Doğum Sahnesi

Resim Galerisi

Tanıtım

(Introduzione)

  Caserta Kraliyet Sarayı, tarihsel olarak Caserta'da bulunan İki Sicilya'nın Bourbonlarına ait bir kraliyet ikametgahıdır. Charles of Bourbon tarafından görevlendirilen, inşaat çalışmalarına başlayan ilk taşın döşenmesi, Luigi Vanvitelli'nin bir projesine dayanarak 20 Ocak 1752'de gerçekleşti: bunu oğlu Carlo ve diğer mimarlar izledi. Saray 1845'te tamamlandı.

Tarih: terkedilmeden yeni binaya

(Storia: dall'abbandono al nuovo palazzo)

  15 Mayıs 1717'de George Berkeley, Caserta kasabasından yaklaşık yarım mil uzakta bulunan bir villayı çürüme ve terk etme durumunda tanımladı: "Ev tamamen çürüdü, ancak pavyonlardaki ve mermer kaplı pasajlardaki resimler muhteşem bir mesken olduğunu gösterir.Bahçeler geniş ama terkedilmiş.Caddeler geniş bir koruyu kesiyor: çeşmeler, nişler, heykeller ve bunların arasında flüt çalan bir çobanı betimleyen biri var.Hepsi 150 yıl öncesine dayanıyor ama Prens zamanın bir kısmını orada geçirmek için geldiği gerçeğine rağmen şimdi harap durumda." (George Berkeley) 1751'de Carlo, Caserta'nın beyliğini Caetani di Sermoneta ailesinden, villa da dahil olmak üzere, yeni bir ev kurma fikriyle satın aldı. krallığın idari merkezi bu yerde, genellikle güvenli kabul edilen bir yerde, Vezüv patlamalarından ve 1742'deki gibi korsan saldırılarından uzakta, İngilizler tarafından işletiliyor, aynı zamanda Aydınlanma şehir planlaması kanunlarına uyum sağlıyor. Viyana veya Paris gibi merkezlerde zaten mevcut: yeni bina, üretken bir kentsel çekirdeğin yanı sıra tamamen kendi kendine yeterli olmalıydı. 1750'de arsanın satın alınmasından önce bile kral, Loreto Kutsal Evi bazilikasının restorasyonu ile meşgul olduğu için Papa XIV. Benedict'ten izin aldıktan sonra mimar olarak Luigi Vanvitelli'yi seçmişti: saray projesi bitişiğinde bir bahçe ile 22 Kasım 1751'de Napoli'ye geldi. Kralın otuz altıncı doğum günü olan 20 Ocak 1752'de, Papalık Nuncio'nun huzurunda ilk taşın töreniyle çalışma başladı. , Vanvitelli.

Tarih: şantiye

(Storia: il cantiere)

  Saray bölgesinde işçiler ve köleler kullanıldı: 1760'ta iki binden fazla adam vardı. Beyaz mermer dışında San Nicola la Strada'dan tüf, San Leucio'dan kireç, Mondragone'den gri mermer, Bacoli'den puzolana ve Bellona'dan traverten gibi inşaatta kullanılan tüm ürünler çevre bölgelerden alınmış veya üretilmiştir. Carrara'nın ve Follonica'nın demiri. Kralın Napoli'den İspanya'ya dönmek üzere ayrıldığı 1759'a kadar ve IV. aynı olaylar ertesi yıl da meydana geldi. 1773'te Luigi Vanvitelli öldü ve inşaat henüz bitmedi: işin devamı oğlu Carlo'ya emanet edildi. Eksik olmasına rağmen, saray 1789'dan itibaren iskan edilmeye başlandı: Aynı yıl Giuseppe Maria Galanti, işin şimdiden yedi milyon duka mal olduğunu ve şantiyede iki binden fazla kişinin çalıştığını belirtti. 1799'da Napoliten Cumhuriyeti'nin ilanıyla birlikte saray ve Kraliyet'in diğer mülkleri kamulaştırıldı: ciddi bir hasar görmemesine rağmen mobilyalar yağmalandı, daha sonra Restorasyon'dan sonra geri alındı. Stendhal'in bir yazısında okuduğumuz gibi, inşaat çalışmaları Fransız on yılı boyunca da devam etti: "Murat bu sarayı tamamlamaya çalıştı: freskler Paris'tekilerden bile daha kötü ve mobilyalar daha ihtişamlı." (Stendhal) Carlo Vanvitelli 1821'de öldü ve diğer mimarlar onun yerine geçti: saray 1845'te tamamlandı; Özgün tasarıma kıyasla, ekonomik zorluklar nedeniyle, köşe kuleleri, merkezi kubbe ve önündeki meydanı çevrelemek zorunda kalan muhafız konutları projeden çıkarıldı.

Tarih: İtalya'nın birleşmesinden günümüze

(Storia: dall'Unità d'Italia ai giorni nostri)

  Sarayda, 22 Mayıs 1859'da İki Sicilyalı II. Ferdinand öldü. Ertesi yıl, tam olarak 21 Ekim 1860'ta Giuseppe Garibaldi, saraydan Savoy Kralı II. Vittorio Emanuele'ye Terra di Lavoro eyaletini vermek için yazdı. 1919'da tüm kompleks bir kraliyet mülkünden devlet mülküne geçti. İkinci Dünya Savaşı sırasında çeşitli hasarlar aldı: Ekim 1943'te müttefiklerin karargahı oldu, 27 Nisan 1945'te Nazi Almanyası, Anglo-Amerikan kuvvetlerine koşulsuz teslimiyetini imzaladı ve çatışmanın sonunu onayladı [. 1997 yılında Caserta Kraliyet Sarayı kompleksi, UNESCO tarafından Dünya Mirası Alanı ilan edildi.

Kraliyet Sarayı: giriş

(Palazzo Reale: introduzione)

  Caserta Kraliyet Sarayı, gelişimini kraliyet kompleksine borçlu bir şehir olan Caserta'nın batı ucunda yer almaktadır: Aslında, Caserta'nın antik merkezi, daha sonra Casertavecchia olarak adlandırılan yerde bulunurken, bugünkü şehir, Sarayın inşasından önce, Acquaviva d'Aragona'nın bir kulesinden türeyen La Torre adında bir köy vardı. Önündeki meydan elips şeklindeydi ve askeri geçit törenlerini barındırıyordu: projeye göre, yanlarda kraliyet muhafızları için inşa edilmemiş olan konutlar yükseliyordu. 1789'da, henüz bitmemiş binayı ziyaret eden Giuseppe Maria Galanti şunları yazdı: «Öğle saatlerinde Napoli'ye bakan ana cephe, ahırları içeren elips şeklinde güzel bir kareye sahiptir. Napoli'den bu meydana, önceden oluşturulmuş ve düzenlenmiş dört sıra karaağaçla süslenmiş muhteşem bir yoldan girmelisiniz. " Binayı doğrudan Napoli'ye bağlayan ve yine kısmen inşa edilmiş olan yaklaşık on beş kilometre uzunluğundaki meydana bir cadde ulaşmış olmalı. Kraliyet sarayının alanı 47.000 metrekare: uzunluğu 247 metre, genişliği 190 özgün projede, iki kolun birleştiği noktada, her biri 74 metre uzunluğunda ve 52 genişliğinde, köşeleri 45 derece yuvarlatılmış dört iç avlulu dikdörtgen planlı dikdörtgen planlıdır. , bir kubbe yükseliyordu, bir fener var.Beş kat var: zemin, asma kat, asil kat, ikinci kat ve çatı katının yanı sıra, mahzenleri, mutfakları ve atölyeleri barındıran boşluklardan aydınlatılan bir yeraltı katı. 1200 oda, 34 merdiven, pencereler ise 1 742'dir. Binanın bodrum katında Opera ve Bölge Müzesi bulunmaktadır.

Kraliyet Sarayı: Cephe

(Palazzo Reale: la Facciata)

  Cephe tuğla, Santo Iorio'dan traverten ve Carrara, Sicilya ve güney İtalya'dan mermerden yapılmıştır: özellikle, zemin kat ve birinci kat kesme taştan bir tabana sahiptir, ana ve ikinci katlar yarım sütunlar ve pilastrlarla karakterize edilir, en üst kattaki pencereler bir saçak içine yerleştirilmiş, korniş ise bir korkuluk ile korunmuştur. Aynı desen, birinci ve ikinci katlardaki pencerelerin etrafına parestas eklenmesiyle iç cephede de bulunabilir. Orijinal proje, Caserta sarayını Escorial manastırına benzetecek olan, cephenin dört köşesinde hiç inşa edilmemiş dört kuleyi içeriyordu. Galanti bunu onaylarken şunları yazdı: "Vanvitelli başka bir fikir isterdi, ancak oluşturulan çizime göre, yapının dört yanında, diğer iki katı ve merdivenin üst girişini kapatması gereken dört kule ile bitirilmesi gerekiyordu. büyük bir kubbe ile bitmesi gerekiyordu. " Ana cephenin pencereleri 245 ve üç girişlidir: Ana giriş, yanlarda, görkemi, adaleti, adaleti, Clemency and Peace ve birleştirilmiş sütunlarla çerçevelenmiş ana kapının üzerindeki nişte barındırılması gereken III. ve Ferdinand IV.
  (Alerjen: Kuruyemiş)

alt antre

(Il Vestibolo inferiore)

  Merkezi giriş kapısını geçtikten sonra, Cannocchiale (teleskop) olarak da adlandırılan iç galeriye girersiniz, çünkü bu, fıskiyeli parkın, Briano Dağı'nın yapay şelalesine kadar perspektif bir görünümüne olanak tanır; galeri üç neflidir: ortadaki nef arabalar için, yan taraftaki iki nef ise yayalar için kullanılmıştır. Galerinin merkezinde alt antre yer alır: sekizgen bir plana sahiptir ve dört avlunun tümünü görmenizi sağlar; batı tarafındaki avlulardan birinden saray tiyatrosuna giriyorsunuz, sarayın süslemeleri bile Luigi Vanvitelli tarafından tamamlanmış tek bölümü. Girişin sol tarafındaki bir nişte, başlangıçta Andrea Violani'ye atfedilen, ancak daha sonra Caracalla Hamamlarından geldiğini ve Napoli'ye birlikte geldiğini keşfedecek olan, üç metre yüksekliğinde, dinlenirken Herkül'ün mermer bir heykeli vardır. 1766'da Farnese koleksiyonunun geri kalanıyla; antreyi süsleyen diğer heykeller Andrea Violani'nin Venüs ve Germanicus ve Pietro Solari'nin Apollo ve Antinous heykelleridir.

Scalone, büyük merdiven

(Lo Scalone)

  Girişin sağ tarafında, binanın içine açılan merdiven açılır: beyaz Carrara mermerinden toplam yüz on altı basamaktan oluşan merdiven, bir sahanlıkta sona eren merkezi bir rampadan oluşur. kapalı. üst vestibüle giden paralel rampalar. Tüm odanın duvarları Biliemi mermer sütunların eklenmesiyle renkli mermerlerle süslenmiş ve yirmi dört pencereden aydınlatmaya izin verilmiştir. Merkezi rampa, silahların ve aklın gücünü simgeleyen Paolo Persico ve Tommaso Solari tarafından yapılan iki Aslan ile sona eriyor. Arka duvar, orijinal olarak mermerden yapılmış olması gereken ve ortada Kraliyet Majestelerini tasvir eden üç alçı heykeli barındıran üç niş ile ayırt edilir, bir elinde bir asa tutan ve ucunda bir gözü açık olan Charles of Bourbon figürü. . kralın emirlerine ilişkin bilgisini sembolize eder, solda Merito, başında defne çelengi ve kınında bir kılıç olan genç bir adam ve solda parlayan bir güneş tutan bir kadın Hakikat: heykeller sırasıyla eserdir. Tommaso Solari, Andrea Violani ve Gaetano Salomone. Tonoz, Girolamo Starace Franchis tarafından Apollo Sarayı ile fresklerle süslenmiş, mevsimleri tasvir eden madalyonlarla çevrili, aydınlatma dört büyük pencere tarafından sağlanıyor. Domenico Bartolini 1827'de merdivenlerde şöyle yazmıştı: "Doğruyu söylüyorum, eğer Regia di Caserta'da eleştirilecek bir şey varsa, bence bu merdivenin aşırı ihtişamı, şapelin ihtişamını gizleyen kesinlikle verilmiştir. , ve 'gerçek daireler'

Üst antre: giriş

(Il Vestibolo superiore: introduzione)

  Alttakinin bir kopyası olan üst vestibül de plan olarak sekizgendir ve yirmi dört sütunludur: Bunlar, tonozları destekleyen kırmızı breşli sekiz orta yamuk sütuna ve Gargano'dan sarı breşli on altı İon düzeninde on altı sütuna bölünmüştür. . Bourbon döneminde, orkestra, müziği ile saraya gelen konukları karşılayan antrenin tonozunun üzerine otururdu.

Üst antre: Palatine Şapeli

(Il Vestibolo superiore: la Cappella Palatina)

  Üst girişten, 25 Aralık 1784'te kutsanan ve Giuseppe Bonito'nun Immaculate Conception'ı tasvir eden bir tuvali koruyan Palatine şapeli, ana sunakta ve kraliyet dairelerine erişebilirsiniz.

Üst Vestibül: Apartman Odaları

(Il Vestibolo Superiore: le Sale degli Appartamenti)

  Ana katta yer alan kraliyet dairelerinin odaları 18. ve 19. yüzyıllar arasında dekore edilmiştir: özellikle 18. yüzyılda süslenmiş olanlar Rokoko, 19. yüzyıldakiler ise İmparatorluk tarzında dekore edilmiştir.

Üst Vestibül: Halberdiers Odası

(Il Vestibolo Superiore: la Sala degli Alabardieri)

  Halberdiers Salonu, Luigi Vanvitelli tarafından tasarlandı ve oğlu Carlo tarafından tamamlandı: tonoz, 1789'dan Domenico Mondo tarafından erdemle desteklenen Bourbon Evi'nin kollarıyla fresklendi ve taslağı Louvre Müzesi'nde tutuluyor. Hem kapılar hem de pencereler mermerle çerçevelenmiştir ve Andrea Cali ve Angelo Maria Brunelli tarafından yapılan silah ve kupaları gösteren alçı süslemelerle örtülmüştür. 1787 ve 1789 yılları arasında Tommaso Bucciano, duvarların üst siciline yerleştirilmiş, sanatın Alegorisini yeniden üreten scagliola'daki sekiz kadın büstünü yonttu. Mobilya, 18. yüzyıla kadar uzanıyor ve Napoli üretimi tabureler ve konsollardan oluşuyor: konsollarda, Konrad Heinrich, Maria Isabella, Savoy Maria Cristina ve Maria Sofia tarafından yapılmış Habsburglu Maria Carolina da dahil olmak üzere kraliçelerin mermer büstleri var. Wittelsbach tarafından

Üst Vestibül: Korumalar Salonu

(Il Vestibolo Superiore: la Sala delle Guardie del Corpo)

  Kornişleri destekleyen Dor sütunlarıyla zenginleştirilmiş duvarlardaki sıva süslemeleri için Vücut Muhafızları Salonu'na Sala degli Stucchi de denir: tonoz, Prens'in Zaferi ve Krallığın on iki eyaleti ile fresklenmiştir, 1785'ten Girolamo Starace Franchis tarafından. Mobilya, Carlo Beccalli'nin bir şöminesinden, üzerinde Ferdinando I, Antonio Canova, Francesco I, Giuseppe Del Nero, Ferdinando'nun büstlerinin yer aldığı 18. yüzyıldan kalma Napoli yapımı dört yarım yuvarlak konsoldan oluşur. Fransız işgali sırasında Joachim Murat'ın emriyle Paris'teki Tuileries sarayından saraya nakledilen II. ve Francesco II, bilinmeyenler ve imparatorluk tarzında tabureler. Duvarlar boyunca konumlandırılan ve İkinci Pön Savaşı'nın bölümlerini betimleyen on iki kısma, Gaetano Salomone, Tommaso Bucciano ve Paolo Persico tarafından 1786 ve 1789 yılları arasında yapılmıştır; ayrıca sağ duvarın ortasında, Zafer ile taçlandırılmış Alessandro Farnese mermer heykel var: Odoardo Farnese tarafından sipariş edilen eser, Farnese koleksiyonunun bir parçasıydı ve IV. Ferdinand'ın emriyle Caserta Kraliyet Sarayı'na transfer edildi. 1789'da

Üst Vestibül: Alexander Odası

(Il Vestibolo Superiore: la Sala di Alessandro)

  İskender odası, sarayın cephesinin tam ortasında yer almaktadır. Taht odası olarak kullanıldığı Murattina döneminde yeniden modellenmiş olsa da Carlo Vanvitelli'nin ilk süslemelerini koruyor: Murat'ın tahtı Georges Jacob tarafından Napolyon Bonapart için inşa edilmiş ve bir sandalye, bir ayak dayama yeri, bir ayak dayama yerinden oluşuyordu. koltuk ve tabure. Ferdinand II'nin saltanatı sırasında başka değişiklikler de gerçekleşti; aslında, Fransız döneminde, Murat'ın maceralarını tasvir eden kısmalarla süslenmiştir: Bourbon restorasyonunun ardından bunlar, iki tuval ile değiştirilerek kaldırılmıştır, 1759'da Bourbonlu Charles'ın oğlu Ferdinand IV lehine tahttan çekilmesi, Gennaro Maldarelli tarafından 1849'da yapılmış ve Charles of Bourbon'un Velletri Savaşı'ndaki Zaferi, Camillo Guerra tarafından yapılmıştır. Tavan, Mariano Rossi'nin 1787 tarihli Büyük İskender ve Roxane'nin Evliliği ile fresklenmiştir. Kapılara altı kısma yerleştirilmiştir: Makedon Philip, genç İskender'i Aristoteles'e emanet eder, Delphi'deki İskender, Pythia'yı geleceğini tahmin etmeye zorlar, İskender teslim eder ölmeden önce Tito Angelini tarafından yapılan vasiyet, İskender Bucephalus'u evcilleştirir, İskender mantosu ile Darius'un cesedini örter ve Mısır'daki Iassile, Gennaro Calì tarafından İskender'e tüm mal varlığını sunar. Şöminenin üzerinde, şeftali çiçeği mermerinden, Valerio Villareale'nin Büyük İskender profilini taşıyan bir madalyon ve 1828'den 24 saat kadranlı bir saat var.

Üst Vestibül: TerraeMotus Koleksiyonu

(Il Vestibolo Superiore: la Collezione TerraeMotus)

  Alessandro odasının arkasında, yirmi odada, TerraeMotus koleksiyonu sergileniyor: Bu, 1980 Irpinia depreminin ardından çağdaş sanatçıları trajik olay temalı bir eseri sunmaya davet eden Lucio Amelio tarafından görevlendirildi. Girişime, Fate Presto ile Andy Warhol, The Other Figure ile Giulio Paolini, Untitled ile Keith Haring ve Michelangelo Pistoletto, Mario Schifano, Tony Cragg ve Joseph Beuys dahil olmak üzere altmış beş sanatçı yanıt verdi. Koleksiyon ilk kez 1983'te Boston'da sergilendi, ardından Herculaneum'daki Villa Campolieto ve Paris'teki Grand Palais: 1993'te kesin olarak Caserta Kraliyet Sarayı'na bağışlandı ve sonraki yıldan itibaren döngüsel olarak sergilendi.

Yeni Daire: Mars Salonu

(Appartamento Nuovo: la Sala di Marte)

  Mars Salonu, aynı zamanda unvanlı soylular için bir buluşma yeri olarak Titolati (asil bir unvana sahip olanlar) ve Krallığın Baronları, Binbaşı Subaylar ve Yabancı Müfettişler için Giriş Odası olarak da adlandırıldı: Antonio De Simone tarafından işbirliğiyle inşa edildi. Étienne-Chérubin Leconte ve Napoli'yi fethetmeyi başaran Fransızların askeri erdemlerini kutladı. Kasa, 1813'ten Antonio Calliano'nun Mars tarafından korunan Aşil'in zaferini ve Hector'un ölümünü betimleyen fresklerle süslenmiştir. Şöminenin üzerinde Valerio Villareale imzalı Forza, Prudenza ve Fama kabartmaları, kapılarda ise Truva Savaşı ile ilgili temalı kabartmalar; kısa duvarların ortasında iki kanatlı Zafer. Eski yeşil, kaymaktaşı ve Carrara olmak üzere üç farklı mermer türüyle yapılan döşeme, 1815 yılına kadar uzanıyor ve Yunan çerçeveli altıgenin ortasında bir yıldız ile geometrik desenler oluşturacak şekilde düzenlenmiş. Salonun ortasında, 18. yüzyılın ilk yarısından kalma bir Roma atölyesinden kalma kaymaktaşı ve serpantin mermer bir kap, Roma Cumhuriyeti sırasında alınan misafirperverlik için Papa Pius IX tarafından Ferdinand II'ye bağışlanmıştır. Mobilya, oryantal mermer tablalı konsollar içerir: bunlardan birinde, 1852'de Caserta'ya gelen ve kaybolan iki unsurla tamamlanan Courvoisier Frères tarafından bir saatin ayarlandığı Arianna'yı tasvir eden bir büst vardır. bronz ve cam bir çan.

Yeni Daire: Astrea Salonu

(Appartamento Nuovo: la Sala di Astrea)

  Büyükelçiler, beyler ve devlet sekreterleri için tasarlandığından Kariyer Beyleri, Elçiler, Devlet Sekreterleri ve diğer ayrıcalıklı kişiler için Anteroom olarak da adlandırılan Astrea Salonu, adını kasaya yerleştirilen ve Zafer'i tasvir eden freskten alıyor. Astrea of Astrea, Jacques Berger tarafından 1815'te: Astra'yı tasvir etmek için ressam, Murat'ın karısı Carolina Bonaparte'dan ilham aldı. Odayı devreye alan Murat'ın kendisiydi ve inşaat işi Étienne-Chérubin Leconte'nin yardımıyla Antonio De Simone tarafından yapıldı. Odanın kısa kenarlarında iki yüksek kabartma vardır: birincisi, Valerio Villareale tarafından, İstikrar ve Yasama Arasındaki Neden olarak Minerva, ikincisi ise Domenico Masucci tarafından, Herkül ve İki Sicilya Krallığı arasında Astrea. Kasaya yerleştirilen altın rengi kabartmalar bile Astrea figürünü konu edinmiştir.

Yeni Daire: Taht Salonu

(Appartamento Nuovo: la Sala del Trono)

  Otuz beş metre uzunluğa ve on üç enine sahip olan taht odası altı pencere ile aydınlatılmaktadır; 1845'te İtalyan Bilim Adamları Kongresi vesilesiyle tamamlandı: Çalışma 1811'de Pietro Bianchi'nin yönetiminde başladı ve daha sonra Gaetano Genovese'nin eline geçti. Duvarlar boyunca çiftler halinde düzenlenmiş, başkentleri Gennaro Aveta tarafından oyulmuş yirmi sekiz oluklu sütun yerleştirilmiştir: sanatçı ayrıca Bourbon sembollerini ve krallığın onurlarını betimleyen dış mekan dekorasyonlarının da yazarıdır. Kısa duvarlarda Tito Angelini ve Tommaso Arnaud'a ait Şöhret temalı iki kısma, arşitravda ise Norman Roger'dan Ferdinand II'ye kadar Napoli krallarının portrelerini içeren 44 madalyon vardır. Tonoz, 1845'ten Gennaro Maldarelli tarafından 20 Ocak 1752'de Palazzo'nun ilk taşının döşenmesi işiyle fresklenmiştir. Odanın arkasına yerleştirilen taht, oymalı ve yaldızlı ahşaptır, kolçaklar içeridedir. kanatlı aslan şekli, yanlarda Napoli şehrinin iki deniz kızı sembolü ve mavi kadife kaplı: muhtemelen bir kayık tahtıydı, on dokuzuncu yüzyıla kadar uzanıyor

Yeni Daire: Taht Salonunun arka odaları

(Appartamento Nuovo: retrostanze della Sala del Trono)

  Taht odası ve Astrea odasının arka odalarında Caserta kraliyet sarayının odalarının çizimleri ve maketleri bulunmaktadır. Giacinto Diano'nun bir tablosundan dolayı bu adla anılan ve baş kahramanı mimar olan Luigi Vanvitelli odasında, 1756-1759 yılları arasında Antonio Rosz tarafından yapılmış bir saray maketi bulunmaktadır. Mars ve Astrea odalarının 1813 dolaylarında yapılmış, Taht odasının modeli, Aeolus çeşmesinin de Rosz tarafından yapılmış, tabloların duvarlarında ise Caserta Kraliyet Sarayı çizimlerinin Beyannamelerinden alınmış Luigi Vanvitelli tarafından 1756'da Rocco Pozzi, Carlo Nolli ve Nicola D'Orazi'nin gravürleri ile. Ayrıca Rosz tarafından yapılmış, üçüncü odanın ortasında, binanın cephesinin modeli, duvarlarda ise Domenico Masucci ve Valerio Villareale'nin çizimleri ile Luigi ve Carlo Vanvitelli'nin çizimleri yer alıyor.

King's Daire: Konsey Odası

(Appartamento del Re: la Sala del Consiglio)

  Kasadaki Sala del Consiglio, 1814 tarihli Giuseppe Cammarano'nun Zafer Dehası aracılığıyla sanat ve bilimi ödüllendiren Pallas'ı sunar: mobilyalar arasında Sevr porseleninden neo-barok bir masa, Napoli'den II. Francesco'ya bir hediye. Bavyeralı Maria Sofia ile düğün için iki Sicilya

King's Apartment: Francesco'nun oturma odası

(Appartamento del Re: il Salotto di Francesco)

  Francesco II'nin oturma odası aşağıdaki gibidir: detay, Gennaro Cappella'nın tasarımına dayanan Napoli Gerçek Laboratuvarı'nda yapılmış sert taş raflı bir konsoldur.

King's Apartment: II. Francis'in Yatak Odası

(Appartamento del Re: la Camera da Letto di Francesco II°)

  Aslen Murat'ın yatak odası olan Francesco II'nin yatak odasının tavanında, Minotaur'un öldürülmesinden sonra Theseus'un Geri Kalanı olan Cammarano'nun bir fresk, mızraklarla desteklenen bir tür boyalı goblen içinde çerçevelenmiştir. Odada ayrıca iki kanatlı Genin yanı sıra Pallas ve Mars'ın başlarıyla biten sayvanlı yatak; diğer mefruşat unsurları arasında kanatlı sfenkslerin üzerinde duran bir masa, bir ayna, bir maun koltuk, pembe ahşap işlemeli bir masa ve ayaklı komodinler

King's Daire: Banyo

(Appartamento del Re: la Stanza del Bagno)

  Yatak odasının bitişiğinde, aslan figürleriyle süslenmiş granit küvet ve 1829'da Carrara mermerinden tuvalet içeren neoklasik tarzda banyo; kasada Cammarano, Ceres tarafından bir fresk var.

Murat Apartmanı: giriş

(Appartamento Murattiano: introduzione)

  Murattiano Apartmanı (Murat Apartmanı), 19. yüzyılın başında, Gioacchino Murat'ın sarayda yaşadığı Fransızların Napoli Krallığı'nı fethi vesilesiyle kuruldu: odaların hepsi neoklasik tarzda ve duvarlar San Leucio ipeği ile kaplıdır. Mobilyaların bir kısmı Portici sarayından geliyor.

Murat Apartmanı: İlk bekleme odası

(Appartamento murattiano: la prima anticamera)

  İlk antrenin tonozlu bir tavanı vardır ve Minerva, Franz Hill tarafından 1814 ve 1815 yılları arasında boyanmış Ithaca'dan Telemachus'u davet eder; duvarlarda Kraliyet Sarayı önündeki Turnuvaları gösteren iki tuval, 1849'dan Salvatore Fregola

Murat Apartmanı: ikinci antre

(Appartamento murattiano: la seconda anticamera)

  İkinci ön odanın kasası, Cammarano'nun Ettore'nin Paride adlı freskini; duvarlarda Napolyon döneminden çeşitli Fransız portrelerinin yanı sıra Gioacchino Murat tarafından Gaetano Gigante tarafından yoksullara sunulan Öğle Yemeği

Murat'ın dairesi: Murat'ın yatak odası

(Appartamento murattiano: la camera da letto di Murat)

  Murat'ın yatak odası, Leconte tarafından tasarlanan ve yaldızlı kalkanlar ve bronz süslemelere sahip sayvanlı bir yatağa sahiptir. Mobilya, tümü Portici'den gelen Empire, Fransız ve Napoliten tarzındadır; duvarlardaki tablolar arasında, 1808'den General Massena ve 1809'dan Giulia Clary ve kızları, her ikisi de Jean-Baptiste Wicar tarafından

Murat Apartmanı: diğer antreler

(Appartamento murattiano: le altre anticamere)

  Bunu sırasıyla Franz Hill tarafından Bacchae, fauns ve putti şakası ile freskli tonozları ve Cammarano tarafından Bilimleri ve Sanatları ödüllendirme eyleminde Minerva'yı sunan iki ön odayı takip edin.

Murat apartmanı: Pius IX'un hitabı

(Appartamento murattiano: l'oratorio di Pio IX)

  Eskiden bir mahkeme hitabı olan Pius IX'un hitabı, 1850'de Ferdinand II'nin konuğu olarak sarayı ziyareti vesilesiyle Papa Pius IX'a ithaf edilmiştir. Sunak, Antonio Niccolini tarafından tasarlandı ve 1830 ile 1848 yılları arasında inşa edildi ve üzerine, Gaetano Della Rocca tarafından, Meryem'in melekler ve melekler arasındaki mermerden bir temsili oyulmuş. Şapeldeki süslemelerin geri kalanı açıkça Correggio ve Pinturicchio'dan esinlenmiştir: Ayrıca 1847'den Lorenzo Bartolini tarafından Pius IX'un bir portresi de vardır.

Murat Apartmanı: Pius IX'un oturma odası

(Appartamento murattiano: il salottino di Pio IX)

  Papa tarafından kullanılan sedan sandalye ve bazı portreleri, Tommaso De Vivo'nun Pius IX Portresi ve Papa'nın Frans Vervloet birliklerini kutsadığı Gaeta'nın Görünümü gibi Pius IX'un oturma odasında tutuluyor.

Murattiano apartmanı: müzik objelerinin odası

(Appartamento murattiano: la sala degli oggetti musicali)

  Bir odada müzik temalı nesneler, özellikle bir sekreter ve 1920'lerde Anton Beye tarafından yapılmış iki silindirli org içeren iki kapılı bir dolap sergileniyor.

Murat Apartmanı: diğer odalar

(Appartamento murattiano: le altre sale)

  Diğer odalarda Leopoldo di Borbone'un Maria Carolina'nın en sevdiği konutu olan Herculaneum'daki Villa Favorita'nın parkı için yaptığı binek model ve mekanizmaları toplanmıştır. Son odada iki beşik vardır: Biri Domenico Morelli tarafından tasarlanan, Savoylu Vittorio Emanuele III'e ait, ahşap oymalı, diğeri ise Vittorio Emanuele'ye ait, maun, ipek dolgulu, gümüş ve mercan süslemeli ve kameolu. Torre del Greco'da

Eski Daire: giriş

(Appartamento Vecchio: introduzione)

  Alexander odası, Vanvitelli'nin projesine göre veliaht prensin dördüncüsü olacak olan Eski Daire'ye erişim sağlar: ancak, binanın tamamlanmasını beklerken, bölgede IV. Ferdinand ve eşi Maria Carolina tarafından iskan edildi. 18. yüzyılın sonundan itibaren. Mimarın ölümü üzerine daire, babasının projesine tamamen saygı duyan oğlu Carlo tarafından bitirildi: ancak, ressamların ve marangozların yardımıyla, mobilyaları ve süslemeleri kendisi tasarladı. Ardından mevsimlerin döngüsünden ilham alan dekorasyonlara sahip dört odayı takip edin.

Eski Daire: Bahar Salonu

(Appartamento Vecchio: la Sala della Primavera)

  Sala della Primavera (Bahar Salonu) adını kasadaki Antonio De Dominicis tarafından yapılan freskten alır; zemin, aşağıdaki odalarda olduğu gibi imitasyon mermerle boyanmış pişmiş topraktan, avize ise Murano camından. Duvarlardaki resimsel süslemeler, teması olarak saray ressamı Jakob Philipp Hackert tarafından yapılan krallık görüşlerini içeren tuvallerden oluşuyor: Partenope gemisi denize indirildiğinde Il yard di Castellammare'nin üç eseri, Il yard di Castellammare ile galeotte, Forio d'Ischia, ekibin Cezayir'den dönüşü ile Santa Lucia tarafından alınan Napoli Körfezi, Castel Sant'Elmo ile Napoli limanı ve Gaeta limanı ve Manastırı. Kapılarda ve aynalarda Müzik ve Şiir konulu diğer tuvaller, Giovan Battista Rossi

Eski Daire: Yaz Salonu

(Appartamento Vecchio: la Sala dell'Estate)

  Başlangıçta bir resepsiyon olarak kullanılan Sala dell'Estate (Yaz Salonu), yaz boyunca ölüler krallığından annesi Ceres'e dönen kasada Proserpina'yı sunar, Fedele Fischetti tarafından 1778 ve 1779 yılları arasında yaratılmıştır: fresk çevrilidir. Giacomo Funaro tarafından Diana, Apollo, Jüpiter ve Neptün'ün temsilleri ile dört madalyon tarafından. Kapılardaki tuvaller ve Liberal Arts'ı temsil eden aynalar, Giovan Battista Rossi'nin eseridir. Bu odadaki avize de Murano camından olup, Mondragone mermer tablalı konsol masaları Gennaro Fiore tarafından yapılmış ve Bartolomeo Di Natale tarafından dekore edilmiştir. Merkezde Girolamo Segato'nun taşlaşmış bir ahşap masası var.

Eski Daire: Sonbahar Salonu

(Appartamento vecchio: la Sala dell'Autunno)

  1799'da seyirci odasının yanında yemek odası işlevi gören bir Oda olarak kataloglanan, kubbesi Antonio De Dominicis tarafından fresklenen Sonbahar odası, merkezi madalyonda Bacchus ve Ariadne'nin buluşması, etraftayken, diğer madalyonlarda Satyrs ve Maenads, Giacomo Funaro'nun eseri. Oda, duvarlarda Napoliten ressamların natürmort resimleriyle, kapılarda ve aynalarda Ceres, avcı Diana, Vulcan, Satürn, Juno, Apollo, Neptün ve Mars gibi Gaetano Starace'ın tuvalleri ile dekore edilmiştir. Mobilyalar yine Gennaro Fiore tarafından ayna ve konsollardan oluşuyor: Ayrıca bir Fransız sarkaçlı saat, iki Capodimonte porselen meyve kasesi, 1847'den Raffaele Giovine tarafından beyaz porselen corbeille ve bir çift 18. yüzyıl Sakson vazosu var.

Eski Daire: Kış Salonu

(Appartamento Vecchio: la Sala dell'Inverno)

  Aslen Majestelerinin Kral'ın soyunduğu ve giydirdiği Oda olan Kış Odası, tavanın ortasında, Borea'nın Orizia'yı kaçırdığı, Fedele Fischetti ve Filippo Pascale tarafından, ortadaki madalyonlarda ise Venüs ve Adonis mitinden sahneler sunar. Duvarlarda Santa Maria della Piana, Astroni kraterinde Avlanma, Ferdinand IV'ün Calvi'deki yaban domuzu avı, Venafro köprüsünde yaban domuzu avı, Gaeta'da askeri tatbikatlar ve Napoliten ressamların natürmortları gibi Hackert'ın eserleri. 1796-1798 yılları arasında Nicola ve Pietro Fiore tarafından oyulan kanepe ve sandalye gibi mobilyaların bir kısmı Herculaneum'daki Villa Favorita'dan; odanın ortasında 1804 yapımı Giovanni Mugnai tarafından yapılmış yarı değerli taşlar ve oymalı yaldızlı ahşaptan bir masa ve Raffaele Giovine tarafından yapılmış bir corbeille de dahil olmak üzere porselen konsol masa

Eski Daire: Ferdinand IV'ün dairesi

(Appartamento Vecchio: l'appartamento di Ferdinando IV)

  Ardından King's Apartment'ı takip eder. Aslen Kral Majestelerinin Zengin Kabinesi olarak tanımlanan ilk oda, IV. Ferdinand'ın Studiolo'dur (küçük çalışma): tonoz, Gaetano Magri'nin çiçek ve griffin motiflerini betimleyen fresklerine sahiptir, duvarlarda ise yedi tane vardır. Carlo Brunelli'nin Savaş, Barış, Bolluk, Güç, Liyakat, Adalet ve Masumiyet tasvirlerinin yer aldığı kamera hücreleri; duvarlar ayrıca Capri, San Leucio ve Cava de 'Tirreni gibi krallığın çeşitli yerlerini tasvir eden Hackert tarafından yapılan guaşların yerleştirildiği ahşap panellerle kaplanmıştır. Kapıların üzerinde, Jüpiter gibi tavus kuşuyla birlikte Juno'nun yanında adaleti yöneten tanrıların çizimleri. Başlangıçta mobilyalar Rokoko tarzındaydı, ancak daha sonra, 1790'larda Paris'te kralın satın alımlarını takiben, Adam Weisweiler tarafından yapılan neoklasik tarzda bir mobilya ile değiştirildi: orijinal mobilyalardan sadece birkaç sandalye kaldı, ancak orijinal mobilyalardan sadece birkaç sandalye kaldı. geri kalanı 19. yüzyılın sonunda yapılan kopyalardır. Kralın çalışma odasının duvarları 18. yüzyıldan kalma şam kağıdıyla kaplanmıştır; Sergilenen resimler şunlardır: Hackert tarafından sırasıyla 1788 ve 1794 yıllarında boyanmış Montefusco ovasındaki askeri manevralar ve Sessa ovasındaki askeri manevralar. Giustiniani fabrikasının hareketli kırmızı figürlü vazolarında.

Eski Daire: Ferdinand IV'ün yatak odası

(Appartamento Vecchio: la camera da letto di Ferdinando IV)

  Sonunda, IV. Ferdinand'ın yatak odasına giriyorsunuz: 22 Mayıs 1859'da bu odada, II. Ferdinand bulaşıcı kabul edilen gizemli bir hastalıktan öldü ve bu nedenle tüm mobilyalar yandı ve oda yeni döşenmiş, bu sefer İmparatorluk tarzı mobilyalar. Mobilyalar arasında: iki sütunlu komodin, işlemeli bir masa ve yaldızlı bronzla süslenmiş bir şifonyer; Ferdinand II ve Savoylu Maria Cristina'nın vazoları ve büstleri, son ikisi Luigi Pampaloni imzalı Napoliten porselendir. Pompeo Batoni tarafından Bourbon IV. Ferdinand'ın iki oğlunun ölümü için bir duvarda Alegori

Kraliçe'nin Dairesi: giriş

(Appartamento della Regina: introduzione)

  Queen's Apartment, 1780'lerde Avusturya Kraliçesi Maria Carolina tarafından döşenmiş dört odadan oluşmaktadır.

Kraliçe'nin Dairesi: çalışma odası

(Appartamento della Regina: la stanza da lavoro)

  Çalışma odasında, Campania Felix'in sembolü olan kiraz domateslerin karakteristik heykelleri ile yaldızlı bronz ve ahşaptan bir avizenin asılı olduğu Mars, Apollo, Jüpiter ve Merkür ile Antonio De Dominicis tarafından fresklenen bir tonoz vardır: eser Gennaro Fiore tarafından yaratılmıştır ve Francesco Ciddi. Duvarlar sarı satenle kaplı, aynalar ise Real Fabbrica di Castellammare'den. Mobilya, iki pembe ahşap şifonyer ve üzerinde Viyana'dan gelen yaldızlı bronz bir saatin durduğu bir konsoldan oluşuyor: Pierre Jaquet-Droz tarafından yapılan başka bir saat, orijinalinde sert taşlardan bir kuş içeren ve aynı zamanda bir yaldızlı kafese benziyor. Marie Antoinette tarafından Maria Carolina'ya bağışlandı

Kraliçe'nin Dairesi: Aynalar Dolabı

(Appartamento della Regina: il Gabinetto degli Specchi)

  Kraliçe'nin Aynalar Dolabı adlı özel oturma odasına geçiyoruz: Tavandaki fresk, La toilette di Venere, Fedele Fischetti'nin eseridir; duvarların ortasındaki aynalar, beyaz alçı çiçeklerin süslemeleriyle süslenmiştir. Mobilya, Gennaro Fiore ve Bartolomeo Di Natale'nin eseridir ve bir duvar masası, mermer tablalı köşe dolapları ve San Leucio ipeği ile kaplı beyaz ahşap koltuklardan oluşmaktadır.

Kraliçe'nin Dairesi: Kraliçe'nin Banyosu

(Appartamento della Regina: il Bagno della Regina)

  Kraliçe'nin Hamamı, meyve ve çiçeklerden oluşan festoonlarla rokaille dekore edilmiştir; duvarlarda Venüs'ün Doğuşu ve Üç Güzeller, Fedele Fischetti tarafından. Küvet, Gaetano Salomone tarafından şekillendirilmiş beyaz mermerdendir ve bakırla kaplanmıştır: ayrıca hem sıcak hem de soğuk su için musluklarla donatılmıştır; Yaldızlı bronz küvetli maun bide de mevcuttur. Daha sonra yaldızlı bronz kapaklı asıl dolabın bulunduğu arka tarafa geliyoruz; duvarlarda kartal kanat taklidi ile desteklenen mermer kurnalar bulunmaktadır. Duvarlar, kralları üzmemek için gözleri bağlı kadınların başlarıyla süslenmiş bir başlıkla biten on iki sütunla süslenmiştir; sütunlar, muhtemelen Filippo Pascale tarafından yapılmış, altın bir arka plan üzerinde eski sahnelerin resimleriyle serpiştirilmiştir.

Kraliçe'nin Dairesi: Altın Çağ odası

(Appartamento della Regina: la sala dell'Età dell'Oro)

  Adını 1779'da Fedele Fischetti'nin tavan freskinden alan Altın Çağ Salonu, aslen bir yatak odasıydı ve 19. yüzyılın ortalarında kabul salonuna dönüştürüldü. Müzik, Resim, Heykel, Mimari ve Armoni, üst kapılara yerleştirilen resimlerdir; duvarlarda bunun yerine Francesco De Mura'dan Imene ve Alçakgönüllülük, Sadelik ve Gerçek, Masumiyet ve Gündüz ve Gece, Giuseppe Bonito'dan: bu son üç eser, duvar halıları yapmak için hazırlık eskizleriydi. Mobilya, boyalı ahşaptan kanepeler, sandalyeler ve koltuklardan oluşmaktadır.

Kraliçe'nin Dairesi: Mahkeme Bayanlar Odası

(Appartamento della Regina: la sala delle Dame di Corte)

  Sala delle Dame di Corte'nin tonozlu bir tavanı var ve Cephalus'un Aurora tarafından melekler tarafından çekilen bir arabada kaçırılması, Fedele Fischetti ve Filippo Pascale tarafından, kapıların ve aynaların üzerine Domenico'nun eski kadın portreleri ekleniyor. Dünya, 1781'den

Palatine Kütüphanesi: giriş

(Biblioteca Palatina: introduzione)

  Palatine Kütüphanesi, Joachim Murat ve II. Ferdinand tarafından binanın doğu tarafında ilaveler yapılan Avusturya Kraliçesi Maria Carolina'nın emriyle yaklaşık üç yılda inşa edildi. Toplanan yaklaşık on dört bin cilt, Francesco Ceva Grimaldi tarafından konuya göre sıralandı: Avrupa kültüründen Napoliten ve Viyana kültürüne, arkeolojiden matematiğe, coğrafyaya, botanik, zooloji ve operaya, dans ve müzik librettolarına ve Napoliten'e kadar pek çok konuyu kapsıyor. tiyatrolar.

Palatine Kütüphanesi: Birinci Oda

(Biblioteca Palatina: la Prima Sala)

  Kütüphanenin ilk okuma odası, Luigi Vanvitelli'nin tasarımına dayanan Filippo Pascale'nin eseriyle freskli bir tonoz, burçlar ve takımyıldızlarla çevrili bir planisfer, kitaplıklar ise maun ve eski vazoların kopyaları ile örtülmüştür. Pompeii ve Herculaneum kazılarında bulunan, 18. yüzyıla tarihlenen ve Giustiniani fabrikası tarafından yapılanlara; süslemeler, Salvatore Fregola'nın Napoli-Portici Demiryolunun Açılışı ve Antonio Veronese'nin iki Görünümü başlıklı iki resimle tamamlandı.

Palatine Kütüphanesi: İkinci Oda

(Biblioteca Palatina: la Seconda Sala)

  İkinci oda, Gaetano Magri'nin eseri olan çiçek motifli tonozlu bir tavana sahiptir. Raflar maun ağacından, gardıroplar cevizden, koltuk kitaplıkların en yüksek kısımlarına ulaşmak için merdiven olarak da kullanılabiliyor; Ayrıca üzerinde Çin desenli iki porselen lambanın durduğu beyaz ahşap ve yaldızlı oymalı konsollar da var. Resimler arasında: Luca Giordano ve Avrupa, Asya, Afrika ve Amerika tarafından Sabinler ve Apollon ve Marsyas'a tecavüz, Giordano'nun okulunun öğrencilerine atfedilen alegoriler şeklinde. Odanın arka tarafında, on dokuzuncu yüzyılda ortaya çıkarılan, yakınlardaki Şefkatli Babalar manastırının eserlerinin bulunduğu iki oda vardı.

Palatine Kütüphanesi: Üçüncü Oda

(Biblioteca Palatina: la Terza Sala)

  Üçüncü odanın duvarlarında Heinrich Friedrich Füger'in Apollon, Üç Güzeller, Kıskançlık ve Zenginlik, Atina Okulu ve Sanatın Korunması ve Cehaletten Kurtulma freskleri vardır: Bourbon'u kutlamak isteyen alegoriler dizisi ev ama aynı zamanda Masonluk düşüncesini yeniden önerdi. Odanın ortasında, John Dollond'a ait pirinç bir barometre ve teleskop ile Didier Robert de Vaugondy'nin biri karasal, diğeri göksel olan bir çift küre vardır: Vaugondy'nin sayısız haritaları da korunmuştur. Odada ayrıca sekizgen piramit şeklinde bir raf bulunmaktadır.

Kraliyet Doğum Sahnesi

(Presepe Reale)

  Kütüphanenin son odası Eliptik Oda'ya açılmaktadır: aslen şehzadeler için ev tiyatrosu olarak kullanılan odanın dekorasyonu yoktur. İçeride, 1988'de Kraliyet Doğum Sahnesi kuruldu: bu ilk kez 1844'te Sala della Racchetta'da Giovanni Cobianchi tarafından hazırlandı. Beşik, Salvatore Fregola tarafından yapılan ve odada sergilenen bazı resimlerde resmedilmiştir: Bu resimler sayesinde, birçok parça kaybolsa bile sahneyi orijinaline benzer şekilde yeniden inşa etmek mümkün olmuştur. Klasik doğum sahnesi ve meyhanenin yanı sıra Gürcü kervanı ve popüler ve köylü dünyasından sayısız figür var; çobanlar Nicola Somma, Francesco Gallo, Salvatore Franco, Lorenzo Mosca, Giuseppe Gori ve Francesco ve Camillo Celebrano'nun eseridir.

Resim Galerisi: Birinci Salon

(Pinacoteca: la Prima Sala)

  İlk oda evleri, oğlu Carlo di Borbone'dan miras kalan Elisabetta Farnese'nin eserleri: resimlerde Ilario Spolverini'nin savaş sahneleri ve tema olarak Fasti Farnese var.

Resim Galerisi: Bourbon Kralı Charles'ın odası

(Pinacoteca: la sala di Re Carlo di Borbone)

  Bourbon Kralı Charles'a adanan oda şöyledir: Hükümdarın, karısı Saksonyalı Maria Amalia'nın ve çocuklarının portreleri, hepsi Giuseppe Bonito tarafından yapılmıştır.

Pinacoteca: Napoli Salonunun Burbonu

(Pinacoteca: la sala Borbone di Napoli)

  Napoli Bourbon'u İspanya ve Fransa salonunda, I. Ferdinand'ın Avusturyalı Maria Carolina ile ve I. Francesco'nun Avusturyalı Maria ile evliliklerinde olduğu gibi, Napoli Bourbonları ile Avrupa'nın çeşitli aileleri arasındaki aile bağlarını güçlendiren eserler sergileniyor. İspanya'nın bebeği Maria Isabella

Resim Galerisi: İkinci Oda

(Pinacoteca: la Seconda Sala)

  Yan odada, 1820'den Giuseppe Cammarano tarafından Francesco I ailesinin konulu dokuz oval ve ilk eşi Savoy Maria Cristina ile Ferdinando II ailesinin diğer portreleri var.

Resim Galerisi: Resim Odası

(Pinacoteca: la Sala della Pittura)

  Tür Resim Salonu, Kraliçe Maria Carolina tarafından Napoli'ye çağrılan çeşitli sanatçıların eserlerini toplar: Canettieri del Re, Martin Ferdinand Quadal, Marina di Sorrento, Mola di Gaeta ve Mola di Castellammare di Stabia, Antonio Joli, Anatra, Johann Heinrich Wilhelm Tischbein, Elefante, Pellegrino Ronchi ve Cane di Francesco, anonim.

Resim Galerisi: Alegoriler Salonu

(Pinacoteca: la Sala delle Allegorie)

  Alegoriler Salonu'nda, on sekizinci yüzyıl sanatçılarına sipariş edilen ve o zamanlar duvar halıları için bir model olarak hizmet edecek olan, erdemlerin alegorilerinin temasıyla, Giuseppe'nin Barış ve Adalet Alegorisi temalı tablolar vardır. Palamut, Barış ve Dostluk Alegorisi, Stefano Pozzi, Din Alegorisi, Pompeo Batoni ve Kale ve Uyanık Alegori, Corrado Giaquinto

Günün mönüsü

Olay

Çeviri sorunu?

Create issue

  Simgelerin anlamı :
      Helal
      Kosher
      Alkol
      Alerjen
      Vejetaryen
      Vegan
      Defibrilatör
      BIO
      Ev yapımı
      inek
      glüten
      at
      .
      Dondurulmuş ürünler içerebilir
      Domuz

  eRESTAURANT NFC web sayfalarında yer alan bilgiler hiçbir şirket Delenate Ajansı kabul eder. Daha fazla bilgi için web sitemizde şartları ve koşulları danışmak için lütfen www.e-restaurantnfc.com

  Masa ayırtmak için


Onaylamak için tıklayın

  Masa ayırtmak için





Ana sayfaya dön

  Sipariş almak için




İptal etmek ister misiniz?

Danışmak ister misiniz?

  Sipariş almak için






Evet Değil

  Sipariş almak için




Yeni sipariş?